अमृत दाहाल/चितवन – प्रदुषणका कणहरूले बाक्लिएको हुस्सु र तुँवालोले बिहानैदेखि आकाश छोपिरहेको थियो। चितवनको नारायणी किनारभरि छरिएको हुल पारिको बलौटे बगरमा उभिएको मञ्च स्पष्ट देखिरहेका थिएनन्। नीलो हुन थालेको नारायणीमाथि बाक्लिएको तुँवालो छिचोल्दै कार्यकर्ताको हुल एकैछिनमा पुल र बगरभरि बटुलियो। शुक्रबार दिनैभरि त्यही फोहोरी हुस्सु र तुँवालोसँग लुकामारी खेलिरह्यो ‘सूर्य।’ एमाले अध्यक्ष केपी ओलीको सम्बोधन हुनै लाग्दा उद्घोषक प्रदीप ज्ञवालीले एउटा भिडियो देखाउने घोषणा गरे। सबैको ध्यान मञ्चको छेउमा राखेको ठूलो पर्दामाथि खिचियो। ८ मिनेटको त्यो भिडियोमा केही दृश्यहरू थिए। जसमा ओलीकै जयजयकार थियो अनि एमालेको प्रशंसाले भरिएका शब्दहरू थिए। वृत्तचित्रमा ओलीले आफ्नो कार्यकालका उपलब्धी भनेर दाबी गरिएका फेहरिस्त थिए। जसमा वृत्तचित्रका भ्वाइसओभरकर्ताले ‘ल भन्नुस् त’ भनेपछि दर्शकदीर्घाका नेता–कार्यकर्ता ठूलो स्वरमा भन्थे– केपी ओली। केपी ओली। आफ्नो प्रशंसाले भरिएको वृत्तचित्र सकिएपछि माइकअगाडि उभिएका ओली नारायणी पुलसम्म फैलिएको नेता, कार्यकर्ता र रमितेहरूको हुल देखेपछि निकै हौसिए। करिब एक घण्टाको भाषणमा
News from Nepal